Kompulsywne napady głodu, czyli wewnętrzny przymus objadania się o podłożu psychicznym. Objawy, przyczyny oraz skutki zaburzenia. Sposoby walki z nadmiernym objadaniem się.
Jedzenie kompulsywne – jak z nim walczyć?
Sklepy kuszą coraz szerszą ofertą produktów spożywczych, wszechobecne restauracje i knajpki, programy kulinarne w telewizji, portale kulinarne w Internecie. Jedzenie jest wszechobecne, co sprawia, że sięgamy po nie tylko wtedy, kiedy odczuwamy głód, ale też, by ukoić nerwy czy zagłuszyć nudę. Jak walczyć z kompulsywnym objadaniem się?
Kompulsywne jedzenie to jedno z zaburzeń o podłożu psychicznym, które polega na przyjmowaniu niekontrolowanych ilości pokarmów w krótkim czasie. To wewnętrzny przymus jedzenia dużych ilości żywności. Podobnie jak anoreksja i bulimia zostało zaklasyfikowane do zaburzeń odżywiania.
Liczba osób cierpiących na zaburzenia odżywiania ciągle rośnie, co wiąże się szybkim tempem życia, coraz wyższymi wymaganiami, presją otoczenia czy kultem szczupłej sylwetki.
Objawy kompulsywnego objadania się
- Powtarzające się napady jedzenia, które powodują, że w krótkim czasie jesteśmy w stanie przyjąć znacznie więcej pożywienia niż inne osoby w podobnym czasie.
- Brak kontroli nad jedzeniem podczas napadu. Jemy znacznie szybciej niż normalnie, jednocześnie nie kontrolując ilości spożywanych pokarmów oraz ich rodzaju.
- Dyskomfort związany z napadami. Po zakończonym epizodzie objadania zazwyczaj odczuwamy wyrzuty sumienia, dyskomfort i złość na siebie.
- Objadamy się w samotności iw ukryciu, ponieważ odczuwamy wstyd z tego powodu.
- Objadamy się zwykle poza porami normalnych posiłków i nie wynika to z chęci zaspokojenia głodu, ale z wewnętrznego poczucia konieczności jedzenia.
- Napady objadania się występują co najmniej dwa razy w tygodniu.
Najczęstsze przyczyny
Przyczyn kompulsywnego jedzenia może być wiele. Im mniejsza stabilność emocjonalna, tym większe ryzyko powstania takiego zaburzenia. Nadmierne jedzenie może być sposobem na poprawę nastroju, odwrócenie uwagi od niechcianych emocji czy odreagowanie sytuacji stresujących.
Jemy kompulsywnie w wyniku braku akceptacji, miłości czy przynależności. Przyczyną kompulsywnego objadania się może być odczuwanie dużego, uciążliwego lęku, strachu czy niepokoju.
Często chcemy zapomnieć o przykrej sytuacji, wypełnić pustkę czy odreagować. Jedzenie ma odwrócić uwagę i pozwolić poczuć się lepiej.
Fatalne w skutkach
Długotrwałe kompulsywne objadanie może powodować nadwagę i otyłość oraz być przyczyną depresji.
Bezpośrednim skutkiem objadania się jest dostarczenie organizmowi bardzo dużej ilości kalorii. Znacznie większej niż on tego potrzebuje. Przybieramy wówczas coraz bardziej na wadze, czego skutkiem może być otyłość i jej powikłania.
Do tego pogrążamy się w samokrytyce, samooskarżeniach, co obniża motywację do wprowadzenia zmian w naszych zachowaniach żywieniowych i w życiu oraz wycofania z życia społecznego. Skutkiem mogą być długotrwałe stany obniżonego nastroju, a nawet depresja. Wśród osób cierpiących na kompulsywne objadanie się można zauważyć niskie poczucie własnej wartości i trudności w panowaniu nad emocjami.
Można i trzeba walczyć z kompulsywnym objadaniem się
Pierwszym krokiem jest rozpoznanie czynnika bądź czynników, które wyzwalają niekontrolowane napady. Następnie należy je zminimalizować, ze szczególnym uwzględnieniem stresu, który w głównej mierze jest za to odpowiedzialny.
Musimy nauczyć się radzić sobie z negatywnymi emocjami w sposób bardziej konstruktywny. Warto stosować wizualizacje, medytację czy inne techniki relaksacyjne lub oddechowe.
Gdy uświadomimy sobie nadchodzący kryzys i wiemy, że za moment nie będzie mieli siły oprzeć się pokusie sięgnięcia do lodówki, dobrze wyjść na krótki nawet spacer, wziąć prysznic lub kąpiel czy zadzwonić do bliskiej osoby. Ważny jest też odpoczynek oraz odpowiednia ilość snu, zwłaszcza jeśli przyczyną kompulsywnego objadania się jest stres.
Dobrze jest pić dużo wody mineralnej, bowiem apetyt jest często mylony z uczuciem pragnienia.
Nie wybierajmy zbyt restrykcyjnych diet. Długotrwałe stosowanie takich rozwiązań może powodować zmęczenie i brak energii oraz zwiększyć ryzyko wystąpienia napadów kompulsywnego jedzenia. Postarajmy się zmienić na trwałe nawyki żywieniowe.
Jeżeli te metody nie zdają egzaminu, a zachowania kompulsywne się nasilają, koniecznie trzeba udać się do psychologa specjalizującego się w terapii zaburzeń odżywiania, a także poprosić o pomoc dietetyka. Opracują oni odpowiednią terapię oraz ustalą nowy, dostosowany do indywidualnych potrzeb sposób żywienia. Istotna będzie tutaj ilość, jakość oraz pory posiłków.